Week 6
Blijf op de hoogte en volg Anna
30 Oktober 2013 | Senegal, Dakar
Hallo allemaal!
Hier weer een berichtje uit Senegal. Deze week is weer heel snel gegaan! Maar er zijn heel veel leuke dingen gebeurd. Afgelopen vrijdag is het kindje van Aisatou geboren via een keizersnede. Aisatou en de kleine zijn woensdag terug naar huis gekomen. Het kindje is heel lief, huilt weinig, en slaapt nog veel. Hij is al een paar keer in mijn armen in slaap gevallen! Zo lief ☺ Wat ik best bijzonder vond is dat het kindje nog de zelfde huidskleur als ik heeft. Een kleine toubab dus ;) Ami zei dat dat na een tijdje vanzelf komt.
Vrijdag was de baptism van het kindje. Donderdag zijn alle voorbereidingen getroffen. Al het eten is voorbereid en alle benodigdheden zoals extra borden, bestek en stoelen zijn gehaald! Hiervoor kwamen al de familie en vrienden die dicht in de buurt wonen naar het huis toe om te helpen. Ik moest helaas de hele dag werken, maar ik heb ’s avonds toch nog een beetje mee kunnen helpen. Vrijdagochtend zijn we om 6 uur opgestaan om het hele huis schoon te maken voordat de eerste bezoekers kwamen. De mannen waren druk bezig met het slachten en klaarmaken van de twee geiten (!!!) die zijn gekocht voor het kleine kindje.
De hele baptism gaat als ik het goed heb begrepen om de naamgeving van het kindje. In de ochtend komen alle mannelijke vrienden en familie. Het hele huis zat vol met mannen! Ik durfde bijna niet door het huis heen te lopen, want iedereen keek me heel erg aan. Maargoed, toen alle mannen aanwezig waren werd een klein beetje van het haar van het kindje afgeschoren. Daarna gingen we met zo veel mogelijk mannen in het kleine woonkamertje zitten, het kindje werd meegenomen door de zus van Aisatou die in een dik kleed gewikkeld was. In de woonkamer werd het ritueel van de naamgeving uitgevoerd. Het kindje werd aan een oude (wijze) man gegeven, en die bad voor het kindje. Daarna werd het nog aan een paar andere mannen doorgegeven. Ik snapte niet helemaal wat er allemaal gebeurde, en het was ook heel snel voorbij. Toen we terug waren in de kamer van Aisatou zeiden ze dat de naam van het kindje Abdoul Moctar Diallo is!
’S Avonds kwamen alle vrouwelijke vrienden en familie langs, en hebben we lekker gegeten en gekletst, en er is ook wat gezongen en gedanst! Ook is toen de rest van het haar van het kindje afgeschoren. Ik vroeg Safiatou waarom dat was, en ze zei dat het kindje dan niet opgroeit met het haar waarmee het geboren is. Dat is blijkbaar niet goed.
Ohja, wat ook een gewoonte is bij de baptism is dat de moeder heel mooi opgemaakt wordt, met heel veel make-up. Ik ging heel even kijken bij dat opmaken. De opmaakster (meisje die opmaakt?) vond het heel leuk dat ik er was. Zo leuk dat ze mij ook begon op te maken! Iedereen vond het ‘tres joli’, maar ik voelde me net een popje, en heb het na een tijdje er maar afgehaald.
Zaterdagochtend heb ik met Idjatou en Seynebou (zus van Aisatou) naar het ‘winkelcentrum’ van de wijk geweest. Daar zijn we naar een winkeltje geweest waar ze babyartikelen verkopen! Dat vond ik heel leuk, en heb wat kleertjes, en een muskietennet voor het kindje gekocht. Vooral de kleine schoentjes en sokjes zijn heel lief! Toen we terugkwamen hebben we de cadeautjes gegeven. Daarna hebben we het kindje voor de eerste keer gewassen (ze vertelden dat hij nog niet gewassen was omdat hij nog een navelstreng had). En daarna aangekleed met de kleertjes die ik had gekocht ☺
Voor de rest had ik het deze week best druk met het werk. We hebben vooral afspraken met andere organisaties en de vrouwen in Guinaw Rails om de volgende activiteiten te organiseren. In Guinaw Rails Nord hebben we een beetje moeite met het organiseren van het vervolg van de activiteiten. De man die verantwoordelijk is voor de Health Post wil ons eigenlijk niet helpen met het organiseren ervan (ivm geld enzo...). Maar hij is daar wel voor nodig! Dat is heel jammer, want de vrouwen zijn heel enthousiast over de cursus.
Nouja, ik ga er maar eens een einde aan breien, ik ga zo Senegalese thee maken ;)
Heel veel liefs!
Hier weer een berichtje uit Senegal. Deze week is weer heel snel gegaan! Maar er zijn heel veel leuke dingen gebeurd. Afgelopen vrijdag is het kindje van Aisatou geboren via een keizersnede. Aisatou en de kleine zijn woensdag terug naar huis gekomen. Het kindje is heel lief, huilt weinig, en slaapt nog veel. Hij is al een paar keer in mijn armen in slaap gevallen! Zo lief ☺ Wat ik best bijzonder vond is dat het kindje nog de zelfde huidskleur als ik heeft. Een kleine toubab dus ;) Ami zei dat dat na een tijdje vanzelf komt.
Vrijdag was de baptism van het kindje. Donderdag zijn alle voorbereidingen getroffen. Al het eten is voorbereid en alle benodigdheden zoals extra borden, bestek en stoelen zijn gehaald! Hiervoor kwamen al de familie en vrienden die dicht in de buurt wonen naar het huis toe om te helpen. Ik moest helaas de hele dag werken, maar ik heb ’s avonds toch nog een beetje mee kunnen helpen. Vrijdagochtend zijn we om 6 uur opgestaan om het hele huis schoon te maken voordat de eerste bezoekers kwamen. De mannen waren druk bezig met het slachten en klaarmaken van de twee geiten (!!!) die zijn gekocht voor het kleine kindje.
De hele baptism gaat als ik het goed heb begrepen om de naamgeving van het kindje. In de ochtend komen alle mannelijke vrienden en familie. Het hele huis zat vol met mannen! Ik durfde bijna niet door het huis heen te lopen, want iedereen keek me heel erg aan. Maargoed, toen alle mannen aanwezig waren werd een klein beetje van het haar van het kindje afgeschoren. Daarna gingen we met zo veel mogelijk mannen in het kleine woonkamertje zitten, het kindje werd meegenomen door de zus van Aisatou die in een dik kleed gewikkeld was. In de woonkamer werd het ritueel van de naamgeving uitgevoerd. Het kindje werd aan een oude (wijze) man gegeven, en die bad voor het kindje. Daarna werd het nog aan een paar andere mannen doorgegeven. Ik snapte niet helemaal wat er allemaal gebeurde, en het was ook heel snel voorbij. Toen we terug waren in de kamer van Aisatou zeiden ze dat de naam van het kindje Abdoul Moctar Diallo is!
’S Avonds kwamen alle vrouwelijke vrienden en familie langs, en hebben we lekker gegeten en gekletst, en er is ook wat gezongen en gedanst! Ook is toen de rest van het haar van het kindje afgeschoren. Ik vroeg Safiatou waarom dat was, en ze zei dat het kindje dan niet opgroeit met het haar waarmee het geboren is. Dat is blijkbaar niet goed.
Ohja, wat ook een gewoonte is bij de baptism is dat de moeder heel mooi opgemaakt wordt, met heel veel make-up. Ik ging heel even kijken bij dat opmaken. De opmaakster (meisje die opmaakt?) vond het heel leuk dat ik er was. Zo leuk dat ze mij ook begon op te maken! Iedereen vond het ‘tres joli’, maar ik voelde me net een popje, en heb het na een tijdje er maar afgehaald.
Zaterdagochtend heb ik met Idjatou en Seynebou (zus van Aisatou) naar het ‘winkelcentrum’ van de wijk geweest. Daar zijn we naar een winkeltje geweest waar ze babyartikelen verkopen! Dat vond ik heel leuk, en heb wat kleertjes, en een muskietennet voor het kindje gekocht. Vooral de kleine schoentjes en sokjes zijn heel lief! Toen we terugkwamen hebben we de cadeautjes gegeven. Daarna hebben we het kindje voor de eerste keer gewassen (ze vertelden dat hij nog niet gewassen was omdat hij nog een navelstreng had). En daarna aangekleed met de kleertjes die ik had gekocht ☺
Voor de rest had ik het deze week best druk met het werk. We hebben vooral afspraken met andere organisaties en de vrouwen in Guinaw Rails om de volgende activiteiten te organiseren. In Guinaw Rails Nord hebben we een beetje moeite met het organiseren van het vervolg van de activiteiten. De man die verantwoordelijk is voor de Health Post wil ons eigenlijk niet helpen met het organiseren ervan (ivm geld enzo...). Maar hij is daar wel voor nodig! Dat is heel jammer, want de vrouwen zijn heel enthousiast over de cursus.
Nouja, ik ga er maar eens een einde aan breien, ik ga zo Senegalese thee maken ;)
Heel veel liefs!
-
30 Oktober 2013 - 18:57
Thijs Kuiken:
Dear Anna,
Great to hear from you again. You seem to experience something new every week! Cool to see how it goes with the acceptance of a new-born baby in the family in Senegal, with the men and the women being invited at different times, and the mother getting extra make-up. Wow, neat drawings on your hand. It looked a little bit like a dragon.
Here the weather has calmed down after a heavy storm on Monday, with wind speeds of up to around 150 km per hour on the coast. No damage here: the fence stands! I went to Giessen to give a talk and discuss research collaboration. Travelled by ICE train, going around 300 km per hour. And ate a kind of pretzel at the station. It is a clear night tonight, and it is cooling down fast. Very different from Dakar, I'm sure.
All for now. Take care!
Love, papa. -
30 Oktober 2013 - 20:00
Klarita:
Hoi Anna,
Wat maak je daar veel leuke dingen mee. Heel erg leuk om je verhalen die daarover gaan te lezen. De baby is heel erg lief, helemaal mee eens. En dat make-up... ik zeg maar niets ...
Jammer dat bij het werk niet zo goed gaat, maar hopelijk zal die man snel van zijn gedachten veranderen en jullie project gaan steunen. Hou vol totdat jullie jullie doel bereiken, want het is een hele goede.
De parkietjes in je thuis zijn ook in verwachting, maar dat had mama al aan jouw verteld :) Wie weet misschien krijgen we hier ook babies (parkietjes dan).
Veel liefs, Klarita
-
30 Oktober 2013 - 20:35
Corine:
Hej Anna, wat een schatje zeg, de kleine Abdoul! Snap wel dat zo'n klein mannetje je raakt. Leuk om zijn eerste levens maanden mee te maken in een compleet andere cultuur. En zo'n bapteme is inderdaad een hele gebeurtenis, moet bijzonder zijn om mee te maken! Nou, ik kijk nu al weer uit naar je volgende verhaal en foto's, dus tot snel! -
31 Oktober 2013 - 10:53
M.:
Hoi An,
Weer mooi verhaal en gezellige en indrukwekkende foto's. Ik vind de foto van de "wijze" mannen ook heel interessant. Het is een speciaal moment, dat kun je uit je verhaal en foto afleiden. Hier in Nederland in de katholieke kerk is dat ook een speciaal moment.
Het kindje is heel schattig. Je hebt mooie kleertjes gekocht. Een blauw mutsje. Dat is weer iets typisch van nederland. Jongetjes in het blauw.
Je henna tattoe vind ik cool.
Tot je volgende verhaal.
Liefs m.
-
02 November 2013 - 12:30
Titia:
WAUWWWWWWWWW. r....deze week op mijn werk min of meer verplicht met een oud dametje "goede tijden, slechte tijden"gekeken... zij vond dat zo gezellig.......MAAR JOUW VERHALEN ZIJN VEEL BETER!!!!!
en leuk dat je aan het breien bent, wat wordt het??? ik hoef het bijna niet te raden....
Vandaag ga ik met de kindjes Ali St Maarten lampionnen maken voor 11 november....
Tot volgende week, liefs tante Titia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
