Week 7
Blijf op de hoogte en volg Anna
03 November 2013 | Senegal, Dakar
Hallo iedereen,
Hier weer een berichtje uit Senegal!
Deze week was het een beetje stressen, zowel Ami als Idjatou waren ziek, en Ami (de huishoudster) was nog steeds bij haar familie buiten Dakar (ze was daar naartoe gegaan voor de Tabaski). Maar het huishouden moest gedaan worden, en Ami en Idjatou namen steeds maar geen rust. Ik heb dus de donderdagochtend en vrijdag een deel van het huishouden overgenomen zodat zij een beetje konden uitrusten! Best veel werk! Elke dag wordt het hele huis aangeveegd en gedweild. En daarna wordt er gekookt.
De afgelopen weken heb ik als ik de tijd had zo veel mogelijk geholpen bij het koken. Dat vind ik heel leuk, ze hebben hier allemaal gekke groenten die we in Nederland niet kennen. Gombo’s, Injams, Oiselles. Best jammer eigenlijk, want ik kan de gerechten van hier niet echt in Nederland namaken… Maarja, het koken hier is best veel werk. Je moet voor de hele familie koken, je bent best lang bezig met het snijden en schoonmaken van alle groenten. Ook als je rijst wil maken kost dit meer tijd dan in Nederland. Ze kopen de rijst hier in zakken van 50 kilo. Maar er zitten wat steentjes en andere dingen tussen, dus voordat je de rijst kan koken moet je die er allemaal tussenuit halen. Echt een rotwerkje, want de korreltjes zijn heel klein!
Maarja, ik krijg al een beetje van die werkhanden van al dat werken ;) Ik zal wel een foto opsturen. Ik heb gister de was weer gewassen, maar dit keer zonder die plank (die is niet zo goed voor je kleren, vorige week zat er een gat in mijn broek). Dus alles met de hand gedaan. Mijn vingers zijn nu een beetje ontstoken van het chloor dat ze hier gebruiken als je een vlek wil weghalen. Volgende week ga ik een mevrouw betalen om mijn was te doen!
Woensdag ben ik naar de Nederlandse ambassade gegaan. Ik was iets te vroeg, dus ik moest een half uurtje wachten. Toen aan de praat geraakt met een Senegalees die al 19 jaar in Nederland woonde! Ik vroeg hem of hij ooit nog terug naar Senegal zou willen komen, en hij zei dat hij dat niet wilde, te vermoeiend! Hier gaat alles veel langzamer, en je bent altijd aan het wachten… Neem bijvoorbeeld als je een afspraak maakt, in Nederland kom je gewoon op tijd, maar hier kun je beter een uurtje later komen, anders ben je toch alleen maar aan het wachten. Daar hebben we met de cursus ook last van. We moeten de vrouwen altijd achter de vodden zitten om op tijd te komen. Laatst hadden we bijvoorbeeld een afspraak met de 5 coaches van Guinaw Rails Sud om 4 uur, en om 5 uur pas kwam de eerste vrouw aankakken.
Wat hij ook vertelde, en dat herkende ik wel, was dat de mensen hier denken dat als je in een westers land woont, het leven heel goed is, en je weinig of niks hoeft te doen om geld te verdienen. Heel veel Senegalezen willen dus ook naar westerse landen verhuizen. Maar als ze er dan aankomen valt het lijkt mij heel erg tegen, want daar moet je ook gewoon hard werken om geld te verdienen.
Ohja, ik heb gister voor het eerst met een dun dekentje geslapen! Het is overdag nog steeds heel warm, maar de nachten beginnen wat koeler te worden. November is het begin van de koele/droge periode. En die duurt ongeveer tot februari. Dat is heel fijn, want ik kan eindelijk een beetje variëren in mijn kleding. Ik heb veel te dikke en lange kleding meegenomen.. De helft kan ik niet aan omdat het te warm is!
Voor de rest heb ik volgende week een drukke week met de BOKO Africa foundation. We hebben dan de home visits. Dit houdt in dat we samen met de 60 vrouwen die de ‘Educational Training’ hebben gevolgd langs allemaal huizen in de wijk Guinaw Rails gaan. Hier kijken we dan vooral wat de mensen in deze huizen nodig hebben. Ook hebben we een kleine vragenlijst, die moeten ze invullen, en op deze manier hopen we de inhoud van de cursus te verbeteren. Ik ben benieuwd hoe dit zal gaan, en wat ik allemaal aan zal treffen!
Nouja, dat was mijn weekje weer! Ik ga zo met Sira naar de stad om wat dunne t-shirtjes en blousejes te kopen!
Heel veel groetjes en liefs!!
Hier weer een berichtje uit Senegal!
Deze week was het een beetje stressen, zowel Ami als Idjatou waren ziek, en Ami (de huishoudster) was nog steeds bij haar familie buiten Dakar (ze was daar naartoe gegaan voor de Tabaski). Maar het huishouden moest gedaan worden, en Ami en Idjatou namen steeds maar geen rust. Ik heb dus de donderdagochtend en vrijdag een deel van het huishouden overgenomen zodat zij een beetje konden uitrusten! Best veel werk! Elke dag wordt het hele huis aangeveegd en gedweild. En daarna wordt er gekookt.
De afgelopen weken heb ik als ik de tijd had zo veel mogelijk geholpen bij het koken. Dat vind ik heel leuk, ze hebben hier allemaal gekke groenten die we in Nederland niet kennen. Gombo’s, Injams, Oiselles. Best jammer eigenlijk, want ik kan de gerechten van hier niet echt in Nederland namaken… Maarja, het koken hier is best veel werk. Je moet voor de hele familie koken, je bent best lang bezig met het snijden en schoonmaken van alle groenten. Ook als je rijst wil maken kost dit meer tijd dan in Nederland. Ze kopen de rijst hier in zakken van 50 kilo. Maar er zitten wat steentjes en andere dingen tussen, dus voordat je de rijst kan koken moet je die er allemaal tussenuit halen. Echt een rotwerkje, want de korreltjes zijn heel klein!
Maarja, ik krijg al een beetje van die werkhanden van al dat werken ;) Ik zal wel een foto opsturen. Ik heb gister de was weer gewassen, maar dit keer zonder die plank (die is niet zo goed voor je kleren, vorige week zat er een gat in mijn broek). Dus alles met de hand gedaan. Mijn vingers zijn nu een beetje ontstoken van het chloor dat ze hier gebruiken als je een vlek wil weghalen. Volgende week ga ik een mevrouw betalen om mijn was te doen!
Woensdag ben ik naar de Nederlandse ambassade gegaan. Ik was iets te vroeg, dus ik moest een half uurtje wachten. Toen aan de praat geraakt met een Senegalees die al 19 jaar in Nederland woonde! Ik vroeg hem of hij ooit nog terug naar Senegal zou willen komen, en hij zei dat hij dat niet wilde, te vermoeiend! Hier gaat alles veel langzamer, en je bent altijd aan het wachten… Neem bijvoorbeeld als je een afspraak maakt, in Nederland kom je gewoon op tijd, maar hier kun je beter een uurtje later komen, anders ben je toch alleen maar aan het wachten. Daar hebben we met de cursus ook last van. We moeten de vrouwen altijd achter de vodden zitten om op tijd te komen. Laatst hadden we bijvoorbeeld een afspraak met de 5 coaches van Guinaw Rails Sud om 4 uur, en om 5 uur pas kwam de eerste vrouw aankakken.
Wat hij ook vertelde, en dat herkende ik wel, was dat de mensen hier denken dat als je in een westers land woont, het leven heel goed is, en je weinig of niks hoeft te doen om geld te verdienen. Heel veel Senegalezen willen dus ook naar westerse landen verhuizen. Maar als ze er dan aankomen valt het lijkt mij heel erg tegen, want daar moet je ook gewoon hard werken om geld te verdienen.
Ohja, ik heb gister voor het eerst met een dun dekentje geslapen! Het is overdag nog steeds heel warm, maar de nachten beginnen wat koeler te worden. November is het begin van de koele/droge periode. En die duurt ongeveer tot februari. Dat is heel fijn, want ik kan eindelijk een beetje variëren in mijn kleding. Ik heb veel te dikke en lange kleding meegenomen.. De helft kan ik niet aan omdat het te warm is!
Voor de rest heb ik volgende week een drukke week met de BOKO Africa foundation. We hebben dan de home visits. Dit houdt in dat we samen met de 60 vrouwen die de ‘Educational Training’ hebben gevolgd langs allemaal huizen in de wijk Guinaw Rails gaan. Hier kijken we dan vooral wat de mensen in deze huizen nodig hebben. Ook hebben we een kleine vragenlijst, die moeten ze invullen, en op deze manier hopen we de inhoud van de cursus te verbeteren. Ik ben benieuwd hoe dit zal gaan, en wat ik allemaal aan zal treffen!
Nouja, dat was mijn weekje weer! Ik ga zo met Sira naar de stad om wat dunne t-shirtjes en blousejes te kopen!
Heel veel groetjes en liefs!!
-
03 November 2013 - 17:02
AishaNinja:
Moge wy dan ook koome lozjeje nu ut wat kouduj is? Saame na de diejetuin!! -
03 November 2013 - 17:20
Klarita:
Hoi Anna,
Dat rijst schoon krijgen (bijna elke rijskorrel doornemen om van die kleine steenkorreltjes te scheiden) valt inderdaad tegen... En dat wassen van de kleren met de hand... bah. Heel goed idee van je, om iemand te betalen om de was voor je te doen. Prachtig dat je je best doet om de familie met het huishouden te helpen. Pas wel goed op jezelf hoor. Het leven in zo'n arm land is hard, en volgens mij is deze reis een prachtig mogelijkheid voor je om te beseffen hoe goed (dankzij hard werken natuurlijk) we het hier (in het Westen) hebben.
Een paar jaar geleden vond je vader dat je moest gaan werken en je eigen geld verdienen om te beseffen dat het leven niet zo makkelijk is. Ik was er toen niet met hem eens want ik vond je toen nog te jong om dit soort dingen te realiseren. Het feit dat je ouders NU jou deze heel leerzame erwaring laten meemaken vind ik erg knap van ze. Pettje af!
Ga zo door An. Je doet het geweldig en ik (als buurvrouw dan ;)) ben erg trots op je!
Groetjes, Klarita -
03 November 2013 - 20:39
George:
Dag Anna,
leuk je weer te lezen. Je bent er snel bij deze week. Dat je daar nog tijd voor hebt!
Lenie en ik waren net thuis. We waren even op en neer naar Olst omdat Titia vandaag jarig is. We kregen een verschrikkelijke regenstorm over ons heen (dat woord bestaat niet, maar het ding zelf wel). Gelukkig kwam het meeste toen we nog in de trein zaten. Titia zal zelf wel vertellen wie er allemaal op bezoek waren. Misschien Aisha en Ninja wel (die je al meteen geantwoord hebben). Maar dan later, want wij waren om 5 uur daar weer weg, omdat Lenie vanavond nog een gewichtige vergadering heeft - waar ze nu naar toe is. En zoals je inmiddels in de gaten hebt: hier komt iedereen op tijd. Zelfs bij GroenLinks.
Ik vind je mails erg interessant en geweldig leuk geschreven. Ik zei vorige keer al - weken geleden - dat het toch allemaal moeilijk voorstelbaar blijft, maar langzaam begin ik, ook door je foto''s, een beeld te krijgen. Dus ga zo door. Maar ik zou me kunnen voorstellen dat je een keer gaat overslaan. Tenzij je het natuurlijk ZO leuk vindt dat je de hele week naar het moment uitkijkt om weer te mogen schrijven.
Fijn dat het 's nachts wat koeler wordt. Hier ook!! En de hagel klettert op het dak.
Groetjes, veel liefs van
George (ook zeker namens Lenie, maar die schrijft misschien zelf ook. Of belt - zoals laatst.)
PS Wat je vertelde over het Offerfeest vond ik ook boeiend. Ik wist wel dat de Koran veel verhalen heeft die ook in de Bijbel staan. Interessant detail: bij 'ons' wordt Isaak bijna geofferd door Abraham, in de Islam is het dus zijn oudere broer Ismael. Wat betekent dat allemaal?? (Dat hoef je niet voor me uit te zoeken. Dat doet Wikipedia wel. En ik heb ook veel boeken in huis zoals je weet.) (Het blijft een vreemd verhaal, dat wel.) -
05 November 2013 - 14:20
Titia:
wat een drukte maar weer, en is die leuke lieve kleine baby ook van de partij als jij veegt en kookt, draag je haar met een doek op je rug???? Je bent al helemaal deel van de familie, zo te lezen...ik zou wel met je mee willen lopen dadelijk door zo'n wijk, je zult wel veel zien..dat is heel wat anders he, dan het luxe ziekenhuiswereldje wat je bij mijn werk hebt gezien....
tot volgende week. pas goed op jezelf !! liefs titia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
