Week 1 - Reisverslag uit Dakar, Senegal van Anna Kuiken - WaarBenJij.nu Week 1 - Reisverslag uit Dakar, Senegal van Anna Kuiken - WaarBenJij.nu

Week 1

Blijf op de hoogte en volg Anna

23 September 2013 | Senegal, Dakar

Hallo allen ☺

De eerste week Senegal is nu bijna voorbij, er is zoveel gebeurd, ik heb geen tijd om alle avonturen die ik heb beleefd allemaal te vertellen. Ik zal maar bij het begin beginnen, en dan kijk ik wel hoever ik kom ;)

Zondagavond (4 uur te laat door een vliegtuigongeluk op Dakar airport) ben ik aangekomen hier op het vliegveld van Dakar, en als je daar buitenkomt wordt je gelijk een beetje geconfronteerd met het feit dat je een ‘toubab’ (= blanke) bent, en veel Senegalezen een slaatje uit je proberen te slaan, of in ieder geval denken dat je veel geld hebt, en dat je best wel wat kunt missen. Als je uit het vliegveld van Dakar komt, staan er dranghekken, met een hele menigte zwarte mensen erachter. Safiatou (het meisje waar ik mee samenwerk) zou me komen ophalen, en gelukkig zag ze mij, anders had ik haar waarschijnlijk niet herkend tussen alle anderen. Maargoed, ik liep snel om de dranghekken heen, en de jongen naast Safiatou vroeg om 20 euro voor de taxi. Ik dacht dat het een vriend van Safiatou was, dus ik had hem, heel naïef, de 20 euro gegeven, en hij loopt weg ‘om de taxi te halen’. Uiteindelijk bleek Safiatou die jongen helemaal niet te kennen, en ze lachte me later een beetje toe, ze zei dat ik nu in Afrika ben, en niet iedereen zomaar geld moet geven. De eerste harde les was geleerd ;)

Na de taxirit (in een taxi zonder gordels), ben ik bij familie Diallo aangekomen, een heel hartelijk ontvangst, ondanks dat het best wel laat was. Ik kreeg nog een beetje te eten en na nog even gepraat te hebben kon ik eindelijk gaan slapen.

In het huis waar ik verblijf wonen 3 generaties, ik ga proberen de familie een beetje te omschrijven, ik hoop dat jullie het kunnen volgen ;) Nènè is de grootmoeder, en de moeder van 4 dochters en 4 zonen, waarvan 2 dochters en 1 zoon bij haar in huis wonen. Ami is de jongste dochter van Nènè, en bij haar slaap ik samen met haar zoon Khassime (7 jaar, en wil als hij later groot is met me trouwen ;) in 1 kamer. Idjatou is de oudere dochter van Nènè. 1 van de 4 broers van Ami woont hier bij ons, hij heet Amadou. Hij heeft 2 zoons en 1 dochter, Mohammed (12 jaar), Lamine (8 jaar) en Fatima (7 jaar). De vrouw van Amadou (Aisatou) woont hier ook, zij kookt voor de familie. Ook wonen hier 2 jongens Mohammed en Magid, beide neven van Ami (Mohammed was ook de man van Ami, ze zijn nu gescheiden. Hij is de vader van Khassime). Als laatste is er ook Ami, de ‘bonne’ (= werkster), die woont in Pikine, maar door de weeks slaapt ze bij ons. Naast ons wonen Saida, een andere oudere zus van Ami, en haar dochter, Sierre. Familie is super belangrijk voor de Senegalezen, ze vragen altijd hoe het gaat met mijn familie in Nederland, en of ze een keer langskomen (jaaa :) ).
Het is dus wel een drukke bende, ook vrienden en andere mensen uit de wijk lopen gewoon binnen wanneer ze willen! Best wel gezellig! Je hebt altijd mensen om je heen, maar ’s avonds als ik in bed lig ben ik altijd wel blij om heel even alleen te zijn!

Maandag had ik vrij gekregen van Safiatou om een beetje te acclimatiseren! In de ochtend ben ik met Idjatou, zij moest stoffen hebben voor het maken van kleding! En ze heeft ook een fornuis gekocht, die we daarna in een taxi vervoerd naar huis vervoerd hebben naar huis.

Dinsdag ben ik begonnen met het werken voor de BOKO Africa foundation. Tot nu toe heb ik vooral administratief werk gedaan, maar ik ben ook al in de wijk geweest waar de cursussen georganiseerd gaan worden (Guinaw Rails Nord en Sud), en naar Dakar city om te kijken hoeveel de benodigdheden voor de cursus gaan kosten. Overal waar ik kom willen de kleine kindertjes mijn hand vasthouden, en alle jongens die ik tegenkom verkondigen dat ze van me houden, en met me willen trouwen. Gelukkig staan de jongens die bij mij in de buurt wonen iets meer met hun benen op de grond, en daar kan ik ook wel een beetje mee praten. Het Senegalese Frans is best moeilijk te verstaan, want ze mompelen allemaal een beetje. Safiatou wilde graag met mij in het engels praten, om haar engels te verbeteren. Dat vind ik fijn, want de hele dag frans praten is toch best wel vermoeiend..

Nog iets anders wat indruk op mij gemaakt heeft, is de regen. Het heeft nu al 3 of 4 x geregend, maar dan ook echt heel hard! De regen begint van het ene op het andere moment, en blijft daarna vaak wel een paar uur doorgaan. Als je buiten staat tijdens zo’n bui is het vergelijkbaar met onder de douche staan, echt veel water komt er naar beneden!! De hele binnenplaats staat na zo’n bui dan ook helemaal vol met water, ze hebben hier een pompje om het naar buiten te pompen, maar gebruiken ook de emmers om het water te hozen. Ik zal een paar foto’s proberen up te loaden, maar het internet is hier niet heel erg constant, dus ik hoop dat het gaat lukken.

Nouja, nu zijn jullie weer een beetje up to date wat betreft de Senegalreis, en ik moet zo ook gaan eten (wat trouwens ook heel leuk en anders in dan in Nederland! ☺ Ze leggen hier een tapijtje op de grond, en dan eten we met z’n allen van 1 groot bord met een lepel. En altijd rijst of couscous of iets dergelijks met een sausje erover, foto’s volgen nog).

Ik hoop dat het goed gaat in Nederland en groetjes aan iedereen!! :D

  • 23 September 2013 - 15:54

    PJ:

    Geef me 20 euro en ik kom hozen!

  • 24 September 2013 - 20:43

    Thijs Kuiken:

    Dear Anna,

    Great to have news from you. I just clicked on "anna kuiken dakar" and was able to read it. Thijs Jr is having a shower and mama is sitting next to me on the sofa, also reading your story. I hope you received the email I sent you yesterday morning. All the best,

    Love, papa.

  • 24 September 2013 - 21:11

    Maman:

    LIeve Anna,

    geweldige foto's.
    Die regen!
    Handig haren wassen in de regen.
    Heel leuk om je belevenissen te lezen. Ik kan het me goed voorstellen.
    Vertel de familie: " ca va bien avec la mère, le père et le petit frère. Et les chiens sont bien aussi". Misschien beter om dat laatste niet te vertellen. Maar het is wel zo.

    Junior herkende de keeperhandschoenen.

    Bon soir,
    maman




  • 25 September 2013 - 00:02

    Tante Titia:

    hoi lieve anna, wat een schitterende fotoos, die hoofddoek staat je schitterend, het ziet, zowel foto's en verhaal heel huiselijk uit...leuk . is het daar lekker warm, of plakkerig met al die regen en zo...
    heerlijk om de eerste verhalen te lezen...ben je en beetje in beeld...
    met de tante gaat het dus ook wel goed, kun je vertellen, hard en veeel gewerkt dans l'hopital, et maintenant chillen.....en nu naar bed. ik heb bijna het achterpand van mijn schapenwollen vestje...oei de klok slaat 12u naar bed, nu. dag lieve anna. tot de volgende keer.tante titia

  • 25 September 2013 - 01:06

    Tika:

    Heeee lieve Anna,

    Wat een story, jij maakt nu echt ongelofelijk veel mee!
    Echt bizar, zo veel indrukken die gelijk de eerste week al op je afkomen.
    Ik zorg er in ieder geval voor dat ik up to date blijf, en ál reisverslagen lees (:
    Ik wil natuurlijk niets van dit avontuur missen, hihi!

    Hopelijk horen we snel weer wat van je!
    Hele dikke knuffels en liefs,
    Tiek

  • 25 September 2013 - 13:18

    Klarita:

    Ha lieve Anna,

    Wat kan je goed beschrijven over je belevenissen daar. Knap. Hele erg fijn te lezen hoe met je daar gaat.

    Toen ik over dat gezin daar las, moest ik denken over mijn jeugd... We lefden in een appartament van 56 vierkante meters (drie kamers en een wc-ruimte) met twee gezinnen zonder enige bloedverband. Mijn familie van zes (oma, pa ,ma, drie dochters) en de andere familie van drie (pa, ma, zoon). Voor mij als kind was dit allemaal gezellig en leuk :)

    Prachtige fotos.

    Liefs, Klarita

  • 25 September 2013 - 20:18

    Corine:

    Hi Anna, wat een super mooie foto's en een prachtig verhaal, zo herkenbaar! Veel succes met de BOKO trainingen deze week, hoop dat je het een beetje kan volgen in het Wolof; ) Tot snel, Corine

  • 26 September 2013 - 11:55

    R.A.Kuiken-Hurt:

    Dear Anna,I was glad to have some news from you and what a story you wrote.A lot of new impressions and a completely different was of life!You are a brave girl but be careful and look after yourself.You look like a Madonna with the scarf around your head.And the washing is like your grandmothers did.It is incredible that all those people live in one house and I wonder how big it is and what are the facilities.Eating from the floor must be quite an experience.
    It must not be easy never to be on your own.
    Is it far to travel to the office?There are so maay things to tell us still.
    To day is Cornelis, birthday but he likes to forget,so I think I will go to Eelde during the weekend and at the same time say goodbye to Dirk who is going to move to Lisabon.His girlfriend Marianne is coming soon and they will be leaving next week.Cristina is leaving for New zealand where she will be traveling with Eric for a week before he starts his internership.The three boys with their families and Cristina will then meet in Sydney to celebrate her50th birthday.A lot of birthdays in September in our family..We have nice weather,Indian summer,they call it.
    Well,Anna,I hope all will go according to plans.No Dutch people living in Dakar?I was told there is a consulate Love Beppe.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Senegal, Dakar

Vrijwilligerswerk in Senegal

Recente Reisverslagen:

17 Maart 2014

Home Again

23 Februari 2014

Week 21 + 22 + 23

30 Januari 2014

Week 18 + 19 + 20

14 Januari 2014

Week 16 + 17

31 December 2013

Week 14 + 15
Anna

Actief sinds 27 Aug. 2013
Verslag gelezen: 1385
Totaal aantal bezoekers 18118

Voorgaande reizen:

15 September 2013 - 15 Maart 2014

Vrijwilligerswerk in Senegal

Landen bezocht: