Week 2
Blijf op de hoogte en volg Anna
29 September 2013 | Senegal, Dakar
Hoi allemaal!
Hier het tweede berichtje uit Senegal. Ik ben hier nu voor 2 weken, en heb een beetje mijn ritme gevonden. Dus deze keer wilde ik ‘a day in a lifetime of a Senegalese’ beschrijven.
In de ochtend word ik vaak om 6 uur wakker van Ami, die dan gaat bidden. Dat doen ze hier 5 keer per dag, zoals het hoort volgens de Koran! (6:00, 14:15, 17:00, 19:07, 20:07) Ik blijf dan nog even liggen, en rond 8 uur sta ik ook op. Dan ga ik eerst naar de WC/gat in de grond (zie foto). Daarna was ik me met een emmertje water, het is hier nu intjens warm! Zelfs de Senegalezen vinden het te warm! Ik was me dan ook minstens 2 x per dag omdat het echt van dat zweetweer is! Het wassen gaat nog een beetje moeizaam, vaak zit er nog overal zeep als het water alweer op is… Daar moet ik nog wel wat handiger in worden…
Na het wassen en aankleden ga ik ontbijten! Elke ochtend wordt één van de kindjes van het gezin er op uit gestuurd om ‘les pains’ (stokbroden) te halen. Verder bestaat het ontbijt uit of een kopje thee (wat ook anders is dan in Nederland, voor de mensen die willen, het recept heb ik bij de P.S. gezet ;) ). De andere optie is melk uit een zakje, ook met een blokje suiker, en eventueel met wat oploskoffie. Je stuk stokbrood besmeer je met boter of la vache qui ri, en doop je vervolgens in je melk (met koffie) of thee. Als het brood op is, vis je met een lepeltje al de kruimels uit je drinken, en drink je de rest op.
Dinsdag was de eerste cursusdag van de BOKO Africa foundation! Vaak ga ik in de ochtend naar ‘l’office’ om de administratie bij te werken. ’s Middags ga ik dan met de familie warm eten. Daarna ga naar de cursus, die is van 15:30 tot 18:00. De cursus wordt gegeven in een buitenwijk van Dakar, Guinaw Rails. Ik moet altijd een stukje door de wijk lopen, en wordt altijd aangesproken door de mensen daar, gewoon om hallo te zeggen, of ze vragen om geld. Ik geef het liefste geen geld, want je weet niet wat ze ermee gaan doen. Vandaag was er bijvoorbeeld in de ‘car rapide’ (is een klein gekleurd busje) een man die eerst zijn hele levensverhaal ophing en me daarna 1000 CFA vroeg om te eten. Ik heb het toen niet gegeven, en dat was maar goed ook, want Ami vertelde me daarna dat hij gedronken had en daarom zoveel praatte. Waarschijnlijk had hij de 1000 CFA aan nog een extra biertje uitgegeven. Maar even daarna wilde ik voor mezelf een paar appels kopen, en toen was er een meneer die om een appel vroeg, en dat geef ik dan wel! Ik vind best wel lastig om met dat soort ‘bedelaars’ om te gaan, want het zijn er zo veel… En als ik dan aan 1 iemand iets geef, vind ik het oneerlijk voor de 10 andere Senegalezen die dan om me heen staan en die ik dan niets geef.
De cursus die we organiseren wordt in het Wolof gegeven, dus ik kan het (nog) niet zo goed volgen. Maar sommige woorden zijn hetzelfde als in het frans, zoals malnutrition, en allimentation. Dus ik krijg er wel wat van mee. Het is ook zo dat sommige vrouwen kleine baby’tjes hebben, waar ze geen oppas voor kunnen regelen, of niet alleen willen laten. Dat is niet zo handig voor de moeders, als ze aantekeningen willen maken, dus vaak worden ze aan Safiatou of mij gegeven. Daar kan ik me dus ook een beetje mee vermaken ☺
Na de cursus ga ik met de ‘car rapide’ weer naar huis! Thuis aangekomen gaan we avondeten. In de avond zit de hele familie meestal bij elkaar een beetje te kletsen (weer in het Wolof dus ik krijg niet altijd even veel mee) vaak drinken ze dan ook thee. Dit is dan weer een andere thee dan bij het ontbijt, en is ook iets ingewikkelder om te maken. Ook het inschenken gaat anders. Ze hebben een klein schaaltje met 3 kleine glaasjes. 1 bekertje wordt volgeschonken, vervolgens wordt deze vloeistof een aantal keer overgeschonken van het ene kopje in het andere kopje, totdat je in elk kopje een schuimlaagje krijgt. Als er overal genoeg schuim is wordt de vloeistof eruit geschonken, de kopjes aan de buitenkant met water omgespoeld en wordt elk kopje halfvol geschonken met thee. De thee heeft een hele sterke smaak, ik moest er in het begin even aan wennen, maar het is best lekker!
Als ik moe ben ga ik naar bed. Meestal rond 11 uur.
Zaterdag was Saida jarig (onze buurvrouw, en de zus van Ami). De dochter van Saida, Awa, en haar man Khadim kwam toen langs met voor elke tante een cadeautje en voor de hele familie wat lekkere hapjes en natuurlijk een verjaardagstaart! Voor de taartliefhebbers onder ons, is het best de moeite waard om een keer langs te komen! ;) De chocolademokkataart was een genot voor het oog én de mond!
Voor de rest zijn de Senegalezen druk bezig met het voorbereiden van het feest Tabaski! Dit is een offerfeest dat wordt gevierd op 13/14/15 oktober (hangt van de maan af), en het is een traditie gebaseerd op een verhaal over de profeet Ibrahim. Hier zal ik in een volgend berichtje meer over vertellen, hihi, om het een beetje spannend te houden ;)
Deze week koopt iedereen een dezelfde stof, en daarmee gaan we naar een paar vrouwen die er kleren van maken. Iedereen loopt als het goed is dus in dezelfde kleur kleding! Afgelopen week is er ook al een jongen langsgekomen die allemaal vrolijke schoenen en bijpassende tasjes verkocht, dus de schoenen en het tasje voor de tabaski heb ik al :)
Vanavond ga ik voor de familie pasta koken. Spannend! Want ik heb nog nooit voor zoveel mensen gekookt!
Dankjulliewel voor alle lieve berichtjes trouwens☺ ik heb ze met veel plezier gelezen!
Groetjes uit het warme Senegal!!!
P.S. RECEPT VOOR THEE
Stop +/- 10 kruidnagels in kokend water, laat het een paar minuten koken. Hang vervolgens een zakje zwarte thee naar keuze in het kruidnagelwater, en laat dit weer een paar minuten koken. De inhoud van de theepot schenk je in een mok, en een normale Senegalees stopt er dan minstens 2 blokjes suiker in, het liefste nog meer!!
Hier het tweede berichtje uit Senegal. Ik ben hier nu voor 2 weken, en heb een beetje mijn ritme gevonden. Dus deze keer wilde ik ‘a day in a lifetime of a Senegalese’ beschrijven.
In de ochtend word ik vaak om 6 uur wakker van Ami, die dan gaat bidden. Dat doen ze hier 5 keer per dag, zoals het hoort volgens de Koran! (6:00, 14:15, 17:00, 19:07, 20:07) Ik blijf dan nog even liggen, en rond 8 uur sta ik ook op. Dan ga ik eerst naar de WC/gat in de grond (zie foto). Daarna was ik me met een emmertje water, het is hier nu intjens warm! Zelfs de Senegalezen vinden het te warm! Ik was me dan ook minstens 2 x per dag omdat het echt van dat zweetweer is! Het wassen gaat nog een beetje moeizaam, vaak zit er nog overal zeep als het water alweer op is… Daar moet ik nog wel wat handiger in worden…
Na het wassen en aankleden ga ik ontbijten! Elke ochtend wordt één van de kindjes van het gezin er op uit gestuurd om ‘les pains’ (stokbroden) te halen. Verder bestaat het ontbijt uit of een kopje thee (wat ook anders is dan in Nederland, voor de mensen die willen, het recept heb ik bij de P.S. gezet ;) ). De andere optie is melk uit een zakje, ook met een blokje suiker, en eventueel met wat oploskoffie. Je stuk stokbrood besmeer je met boter of la vache qui ri, en doop je vervolgens in je melk (met koffie) of thee. Als het brood op is, vis je met een lepeltje al de kruimels uit je drinken, en drink je de rest op.
Dinsdag was de eerste cursusdag van de BOKO Africa foundation! Vaak ga ik in de ochtend naar ‘l’office’ om de administratie bij te werken. ’s Middags ga ik dan met de familie warm eten. Daarna ga naar de cursus, die is van 15:30 tot 18:00. De cursus wordt gegeven in een buitenwijk van Dakar, Guinaw Rails. Ik moet altijd een stukje door de wijk lopen, en wordt altijd aangesproken door de mensen daar, gewoon om hallo te zeggen, of ze vragen om geld. Ik geef het liefste geen geld, want je weet niet wat ze ermee gaan doen. Vandaag was er bijvoorbeeld in de ‘car rapide’ (is een klein gekleurd busje) een man die eerst zijn hele levensverhaal ophing en me daarna 1000 CFA vroeg om te eten. Ik heb het toen niet gegeven, en dat was maar goed ook, want Ami vertelde me daarna dat hij gedronken had en daarom zoveel praatte. Waarschijnlijk had hij de 1000 CFA aan nog een extra biertje uitgegeven. Maar even daarna wilde ik voor mezelf een paar appels kopen, en toen was er een meneer die om een appel vroeg, en dat geef ik dan wel! Ik vind best wel lastig om met dat soort ‘bedelaars’ om te gaan, want het zijn er zo veel… En als ik dan aan 1 iemand iets geef, vind ik het oneerlijk voor de 10 andere Senegalezen die dan om me heen staan en die ik dan niets geef.
De cursus die we organiseren wordt in het Wolof gegeven, dus ik kan het (nog) niet zo goed volgen. Maar sommige woorden zijn hetzelfde als in het frans, zoals malnutrition, en allimentation. Dus ik krijg er wel wat van mee. Het is ook zo dat sommige vrouwen kleine baby’tjes hebben, waar ze geen oppas voor kunnen regelen, of niet alleen willen laten. Dat is niet zo handig voor de moeders, als ze aantekeningen willen maken, dus vaak worden ze aan Safiatou of mij gegeven. Daar kan ik me dus ook een beetje mee vermaken ☺
Na de cursus ga ik met de ‘car rapide’ weer naar huis! Thuis aangekomen gaan we avondeten. In de avond zit de hele familie meestal bij elkaar een beetje te kletsen (weer in het Wolof dus ik krijg niet altijd even veel mee) vaak drinken ze dan ook thee. Dit is dan weer een andere thee dan bij het ontbijt, en is ook iets ingewikkelder om te maken. Ook het inschenken gaat anders. Ze hebben een klein schaaltje met 3 kleine glaasjes. 1 bekertje wordt volgeschonken, vervolgens wordt deze vloeistof een aantal keer overgeschonken van het ene kopje in het andere kopje, totdat je in elk kopje een schuimlaagje krijgt. Als er overal genoeg schuim is wordt de vloeistof eruit geschonken, de kopjes aan de buitenkant met water omgespoeld en wordt elk kopje halfvol geschonken met thee. De thee heeft een hele sterke smaak, ik moest er in het begin even aan wennen, maar het is best lekker!
Als ik moe ben ga ik naar bed. Meestal rond 11 uur.
Zaterdag was Saida jarig (onze buurvrouw, en de zus van Ami). De dochter van Saida, Awa, en haar man Khadim kwam toen langs met voor elke tante een cadeautje en voor de hele familie wat lekkere hapjes en natuurlijk een verjaardagstaart! Voor de taartliefhebbers onder ons, is het best de moeite waard om een keer langs te komen! ;) De chocolademokkataart was een genot voor het oog én de mond!
Voor de rest zijn de Senegalezen druk bezig met het voorbereiden van het feest Tabaski! Dit is een offerfeest dat wordt gevierd op 13/14/15 oktober (hangt van de maan af), en het is een traditie gebaseerd op een verhaal over de profeet Ibrahim. Hier zal ik in een volgend berichtje meer over vertellen, hihi, om het een beetje spannend te houden ;)
Deze week koopt iedereen een dezelfde stof, en daarmee gaan we naar een paar vrouwen die er kleren van maken. Iedereen loopt als het goed is dus in dezelfde kleur kleding! Afgelopen week is er ook al een jongen langsgekomen die allemaal vrolijke schoenen en bijpassende tasjes verkocht, dus de schoenen en het tasje voor de tabaski heb ik al :)
Vanavond ga ik voor de familie pasta koken. Spannend! Want ik heb nog nooit voor zoveel mensen gekookt!
Dankjulliewel voor alle lieve berichtjes trouwens☺ ik heb ze met veel plezier gelezen!
Groetjes uit het warme Senegal!!!
P.S. RECEPT VOOR THEE
Stop +/- 10 kruidnagels in kokend water, laat het een paar minuten koken. Hang vervolgens een zakje zwarte thee naar keuze in het kruidnagelwater, en laat dit weer een paar minuten koken. De inhoud van de theepot schenk je in een mok, en een normale Senegalees stopt er dan minstens 2 blokjes suiker in, het liefste nog meer!!
-
29 September 2013 - 20:14
George:
Dag Anna, ik ontdekte net je tweede verslag, en ik heb dit ook weer ademloos gelezen. Ik probeer me alles voor te stellen, maar dat lukt niet. Vind je het gek, als je nog nooit in zo´n ver en anders land land bent geweest? Dus ga vooral zo door.
Lenie is nog niet thuis, die zit hele dag met oude collega's te kaarten. Canasta. Ik zal haar meteen naar de laptop sleuren, en haar dat gele vogeltje laten zien.
Het lijkt me heel vermoeiend als werkelijk alles zo afwijkt van wat je al 18 jaar gewend bent, tot en met theezetten.
Tot volgende week -- hoop ik.
Liefs van George
uit Nijmegen waar het vandaag erg zonnig maar erg koud (nou ja - erg) was. -
29 September 2013 - 20:20
Corine:
Prachtig verhaal weer Anna! Heel leuk om te lezen, succes de komende week weer! -
29 September 2013 - 20:51
Lenie:
Hoi Ans
Erg leuk weer om te lezen, fijn dat je ons zo uitgebreid op de hoogte stelt! Alles lijkt wel anders te zijn dan hier, ik ben bijvoorbeeld benieuwd of die appels die je daar koopt dezelfde zijn als die wij hebben. Merk je wel dat het beter gaat met de taal?
George zit inmiddels zijn dagelijkse cheese cake van AH te eten, hij is er echt aan verslaafd. Maar ze zijn dan ook erg lekker.
Morgen moet ik een lezing geven over dementie, de week van het geheugen start, dat is een landelijke aktiviteit en in Eindhoven starten we in het Catharina ziekenhuis, ik ben benieuwd hoeveel mensen er zullen zijn. Toevallig heb ik vorige week een boek gelezen over een man die net deed alsof hij dement was omdat hij zijn leven zat was, vooral zijn vrouw, en behoefte had aan een rustige plek voor zichzelf, een hilarisch boek, vooral omdat hij heel leuk de reacties beschrijft van niet dementerenden op zijn gedrag.
Verder hebben we gisteren de tuin enorm gesnoeid, hele bergen takken en halve struiken en bomen lagen op het gras, ik ben uren bezig geweest om alles in kleine stukjes te knippen zodat het allemaal afgevoerd kan worden in de groene bak. Vandaag had ik een reunie met 4 oud collega's en we hebben de hele middag zitten kaarten, en ondertussen praten we over het leven, dat was weer erg leuk. Het is toch bijzonder als je mensen al 30 jaar kent en dat kontakt dan zo persoonlijk blijft, terwijl we elkaar maar een keer per jaan zien.
Lieve Ans, ik ga afsluiten, nog even wat voorbereiden voor morgen, en op tijd naar bed, mijn verkoudheid wl maar niet overgaan. Een goede werkweek ook voor jou! Heb je inmiddels al een keer gedanst?
heel veeliefs, lenie -
29 September 2013 - 21:15
Naomi:
Hee lieve ann!
Wauw je maakt echt geweldige avonturen mee zeg! Klinkt echt onwijs tof, en je kan ook supergoed schrijven! Al die kindertjes zijn echt supercute! <3
Nog heeel veel plezier en dikke kus en knuffel uit het winderige Nederland! (: xxxx naomi -
29 September 2013 - 21:32
Lia:
Dag Annalief,
dankjewel voor het verslag, hartstikke leuk om zo een beeld van je dag te krijgen, al die concrete dingen van het dagelijks leven die zo anders zijn en waar je soms positie in moet bepalen. Dat vind ik op vakantie ook vaak lastig. Ik beperk me meestal ook tot eten geven, maar in Roemenie gooide een bedelaarsjochie het verse broodje dat ik hem had gegeven gewoon weg en ging er mee voetballen. Toen voelde ik me ook voor de gek gehouden. Ja die details maken het verslag zo levendig en beeldend!
Die foto's geven ook een hele goede indruk! Blijf die vooral ook sturen!
Hoe gaat het met je frans?
Vandaag de hele middag in de tuin uit de wind in de zon gezeten, filosofietentamen voorbereiden was op deze manier erg aangenaam! En tussendoor maar het ene hapje na het andere verorberen!
Die taart op de foto zag er erg indrukwekkend uit ja! Hebben ze ook van dat flangebak?
He hele lieve groeten uit Huizen!!!!
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx lia!!!!! -
29 September 2013 - 22:52
Annemie:
Lieve Anna,
wat een prachtige foto's en een mooi verhaal erbij. Blijf ons schrijven.
Probeer het idee van de cursus wolof op te pakken.
Het vogeltje determineren laat ik aan papa over. Die kan elk moment thuis komen. Zoals Naomi en anderen al schreef, het was winderig vandaag. Papa belde dat ze tegenwind hebben gehad en dus moeite hebben gehad om naar de haven terug te zeilen neem ik aan.
-
29 September 2013 - 23:02
Annemie Scholten:
Hoi An,
hier ben ik weer.
Toen ik de foto van het toilet zag realiseerde ik me dat we nooit op het platteland van Frankrijk zijn geweest. Daar hebben ze ook van dat type toilets. Eigenlijk wel hygienisch want je raakt niets aan verder. Je moet wel goed je evenwicht kunnen bewaren.
Ik ga de honden eten geven. Dan naar bed. Morgen begint de werkweek weer.
Parkieten zijn druk bezig met hun eieren.
Er is weinig ruimte op de binnenplaats om kippen of een geit te houden. Dat komt waarschijnlijk omdat je in een grote stad zit. Zijn er op de markt wel dieren te koop? Een geit houden zou sowieso lastig worden zonder een stukje land. Kippen houden op de binnenplaats lijkt me ook niet wenselijk want je kunt het moeilijk schoon houden. Denk maar aan de kuikens die we thuis hadden.
Was de pasta gelukt?
En die taart...
was die al op?
Groetjes
mama
-
30 September 2013 - 00:32
Thijs Kuiken:
Dear Anna,
As far as I can tell from the photo, it is a village (spotted-backed) weaver, one of the approximately 40 weaver species in the "Birds of Africa" handbook. Its voice is a throaty "chuck-chuck"; buzzy, swizzling notes. Does it sound familiar?
It was great to read your description of your typical day. Amazing, how many things are different in the way people in different countries live (we do not make tea with cloves [kruidnagels], for example), yet if you compare it at a slightly less detailed level, many things are the same (cake and presents for a birthday, for example).
It looks like you are adapting yourself well to like in Dakar, are absorbing a mass of new information, and able to help with BOKO. Well done.
Thijs Jr and I just returned from the north, where we went sailing in a 10-m-long scow on the Wadden Sea. We saw dozens of seals--some right next to the boat--and many birds, including eider ducks, oystercatchers, brent geese, and tundra swans. Today there was a hard wind, east-southeast 6 to 7, so we got soaked despite raingear going against it and were glad to be back in Lauwersoog this evening.
Love, papa. -
30 September 2013 - 13:40
Evelyn:
Hoi Anna,
we kregen van je moeder je mailadres want het was ons al opgevallen dat je weg was.
leuk om te lezen hoe het je daar vergaat heel wat anders dan nederland.
heel veel plezier nog daar en veel succes met alles wat je doet.
groetjes,
evelyn, hendrik, jasper, tim en lotte
-
02 Oktober 2013 - 14:11
Klarita:
Hoi Ann,
Leuk om een glimps te krijgen van een dag van je in Senegaal. Wassen met emmerwater en zeep, en die wc zijn dan weer voor me zo herkenbaar uit mijn jeugd in Albanie (nu is het anders daar hoor). Grappig om te realiseren hoe snel ik dit soort leven vergeten ben en aan de luxe van de westersche wereld gewend ben :).
No marriage proposals for you this week?! :)
groetjes, Klarita -
02 Oktober 2013 - 14:11
Klarita:
Hoi Ann,
Leuk om een glimps te krijgen van een dag van je in Senegaal. Wassen met emmerwater en zeep, en die wc zijn dan weer voor me zo herkenbaar uit mijn jeugd in Albanie (nu is het anders daar hoor). Grappig om te realiseren hoe snel ik dit soort leven vergeten ben en aan de luxe van de westersche wereld gewend ben :).
No marriage proposals for you this week?! :)
groetjes, Klarita -
03 Oktober 2013 - 14:37
Tante Titia:
Wauw, ha die lieve anna. wat een prachtige foto's en fijn je weer te kunnen volgen....jij dat bedelen dat is vreselijk... herinnert me inderdaad ook aan mijn ervaring in amsterdam waar een zwerver ook met lede ogen om iets geld vroeg om eten te kopen. de boterham die hij aangeboden kreeg weigerde hij kwaad...hij wilde geld....het roept altijd wat op ....ik heb mijn eigen oplossing gevonden. ik steun een aantal ideële clubs en een mevrouw die in olst altijd bij de super staat , een dakloze( we kennen elkaar nu..).. en dan vindt ik het genoeg.Voor anderen blijf ik open staan voor een praatje, en dat is dan ook goed en genoeg...maar het zal daar nog wel veel heftiger zijn...sterkte met het vinden van je antwoorden. Ik heb je nog een uitgebreide mail gestuurd, kun je die ook ontvangen al?
Zeg en die taart, die zag er heel goed uit, heb je de bakker al ontdekt??? niet verkeerd zeg. Weet je ook al of er geofferd gaat worden op het feest en wat dan?? Het lijkt me heel bijzonder zo'n feest mee te maken. ga jij hun ook ons Sinterklaasfeest leren??
lieve groet uit herfstig olst. tante titia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
